Historia samochodów marki Triumph

Historia

Triumph 1800 & Renown 1949-1954

Historia marki Triumph sięga 1897 roku kiedy to firma nazwana Triumph Cycle Co. Ltd rozpoczeła produkcję rowerów. W 1902 roku rozpoczęto produkcję motorowerów i zmieniono nazwę na Triumph Motor Cycles a w 1918 roku firma była już największym brytyjskim producentem motocykli.

Produkcję samochodów marki Triumph rozpoczęto w 1921 roku wprowadzając model Triumph 10/20 z silnikiem 1.4 zaprojektowanym przez Lea-Francis. Model ten odniósł natychmiastowy sukces a w roku 1927 rozpoczęto już masową produkcję Triumph Super 7 aż do 1934 roku.
Firma ponownie zmieniła nazwę na Triumph Motor Company w 1930 roku.

W listopadzie 1944 roku marka samochodów Triumph została zakupiona przez Standard Motor Company i powstała filia "Triumph Motor Company (1945) Limited". Produkcja została przeniesiona do fabryki w Canley na peryferiach Coventry ale przedwojenne modele nie weszły do ponownej produkcji i w 1946 roku zaczęto wypuszczać nową serię modeli rozpoczynając od Triumph Roadster.

Ze względu na niedobór stali w tamtym okresie część karoserii była produkowana z aluminium, którego było pod dostatkiem w związku z jego użyciem w przemyśle lotniczym.

        Triumph Renown został po raz pierwszy oficjalnie zaprezentowany w 1946 roku jako model 1800 Town and Country, napędzany silnikiem górnozaworowym będącym zmodernizowaną wersją przedwojennego Standard 1800. Karoseria była produkowana przez fabrykę Mulliners of Bordesley Green, mieszczącą się w Birmingham a potem montowana do podwozia wyprodukowanego przez Standard Triumph w Coventry.

        Jego elegancki i wyróżniający się styl, wprowadzony przez ówczesnego dyrektora John'a Black, został nazwany "Razoredge" ze względu na nowatorskie, ostre linie nadwozia. Budziły one podziw gdyż większość ówczesnych samochodów wciąż nawiązywała do okrągłości modeli z lat 30-tych. Dzięki temu był uważany za samochód bardziej elegancki niż inne marki i modele.

       Na szczególną uwagę zasługuje umieszczenie trzech bocznych i przestronnych okien po każdej stronie oraz cienkiego filaru w kształcie litery C w części tylnej kabiny pasażerskiej, dzięki czemu osiągnięto przestronność i dobrą widoczność co następnie było cechą brytyjskich samochodów lat 60-tych.

       Jego aluminiowa karoseria była robiona ręcznie i montowana podobnie jak w innych luksusowych samochodach takich jak Rolls-Royce, Bentley, Daimler.

       Można zaobserwować nieznaczne różnice w wyglądzie tego modelu na przestrzeni czasu kiedy był produkowany, w szczególności wersję limuzyny, która była produkowana w bardzo małej ilości. Linia nadwozia Triumph Renown jest też zbliżona do jego młodszego brata Triumph Mayflower.

        Triumph Renown był często kupowany przez firmy przerabiające go na luksusowe limuzyny (carriage trade) i oferowany w różnych stylach i wykończeniach najbardziej zamożnym osobom.
       W roku 1949 model ten został oficjalnie nazwany Renown i wyposażony w nowszy czterocylindrowy silnik Standard Vanguard 2088 (używany również w modelu TR2 i Morgan). Od wczesnych lat 50-tych opcjonalnie można było zamówić wersję posiadającą nadbieg. Skrzynia 3-biegowa i bieg wsteczny. Kierunkowskazy typu semafor.
       Możemy wyróżnić 5 serii tego modelu, trzy podstawowe (1800, 2000, Renown) oraz dodatkowo wyróżnić nieoficjalne typy serii Renown.

- Triumph 1800 o numerze podwozia zaczynającym się od TD. Ten model ma 4-cylindrowy silnik o pojemności 1766cm3 podobny do tego montowanego w 1,5 litrowej limuzynie Jaguara. Produkowany od 1946 do 1949. Wyprodukowano 4000 sztuk.

- Triumph 2000, bardzo podobny do modelu 1800 ale z silnikiem Standard Vanguard i numerze podwozia zaczynającym się od TDA. Produkowany tylko w roku 1949. Wizualnie najszybciej można odróżnić model 1800 od 2000 patrząc na układ wydechowy. Model 1800 posiada rurę wydechową od strony pasażera a model 2000 od strony kierowcy. Wyprodukowano 2000 sztuk.

- Series I Renown - wprowadzona w 1949 roku o numerze podwozia zaczynającym się od TDB, charakteryzująca się innym wyglądem zderzaków, kołpaków i posiadającą ładną insygnię "flaming torch" zamocowaną w górnej części obudowy chłodnicy. Produkowana od końca roku 1949 do 1951. Wyprodukowano 6501 sztuk.

- Series II Renown - o numerze podwozia zaczynającym się od TDC. Rozstaw osi zwiększony o 3 cale i większa powierzchnia tylniej szyby. Zmiany dotyczyły również wprowadzenia klamek na przyciski. Wersja produkowana od 1951 do końca 1954 roku. Wyprodukowano 2800 sztuk.

- Renown Limusine - Wersja o zwiększonym rozstawie osi o 3 cale i bardzo podobna do Series II Renown. Numer podwozia zaczynający się od TDC ale kończący się na LIM. Produkowany sporadycznie od października 1951 roku do czerwca 1953 roku. Wyprodukowano tylko 190 sztuk.

Triumph Renown był na ówczesne czasy samochodem drogim. W 1951 roku oficjalna cena wynosiła 1258 funtów brytyjskich, prawie dwukrotnie drożej niż jego młodszy brat Triumph Mayflower.

Ostatni samochód marki Triumph Renown został wyprodukowany 28 października 1954 roku.

Całkowicie odrestaurowanych i zrzeszonych w ogólnoświatowym klubie użytkowników Triumph Razoredge Owners Club (www.trocltd.com) jest obecnie około 200 aut.

We wczesnych latach 50-tych zadecydowano o użyciu marki Triumph do samochodów sportowych i w 1953 roku powstał Triumph TR2, pierwszy z serii, która była produkowana aż do 1981 roku. Po sukcesie jaki odniosła seria TR wypuszczono model Triumph Herald w 1959 roku starając się zastąpić produkowane w tamtym okresie starsze modele Standard, które ostatecznie wyszły z produkcji do 1963 roku.

       W grudniu 1960 roku firma została kupiona przez Leyland Motors Ltd, a w 1968 roku w skutek fuzji powstała British Leyland Motor Corporation. W latach 60-tych i 70-tych firma z dużym sukcesem sprzedawała wszystkie modele samochodów z najbardziej zaawansowanym modelem Dolomite Sprint na czele, który w 1973 roku wyposażany był już w 16 zaworowy silnik.
       Przez większość czasu kiedy marka Triumph należała do Leyland Motors Ltd (LM) czy też British Leyland Motor Corporation (BL) była prowadzona przez oddział specjalistów Rover Triumph a później Jaguar Rover Triumph (z wyjątkiem środka lat 70-tych gdzie wszystkie marki byłu zgrupowane pod szyldem Leyland Cars).
       Ostatnim modelem marki Triumph był model Acclaim, którego produkcja rozpoczęła się w 1981. Marka samochodów Trumph istniała do 1984 roku kiedy model Acclaim został zastąpiony przez Rover 200 i od tamtego czasu oddział British Leyland był nazywany Austin Rover Group.
       Obecnie właścicielem marki samochodów Triumph jest BMW, od czasu kiedy zakupiła Rover Group w 1994 roku

Modele przedwojenne	Silnik	Lata produkcji
Triumph 10/20	1393 cc inline 4	(1923–1925)
Triumph 13/35 or 12.8	1872 cc inline 4	(1927–1927)
Triumph 15/50 or Fifteen	2169 cc inline 4	(1926–1930)
Triumph Super 7	747 cc inline 4	(1928)
Triumph Super 8	832 cc inline 4	(1930)
Triumph Super 9	1018 cc inline 4	(1932)
Triumph Gloria 10	1087 cc inline 4	(1933)
Triumph 12-6 Scorpion	1203 cc inline 6	(1931-1933)
Triumph Southern Cross	1087/1232 cc inline 4	(1932)
Triumph Gloria ('12' / '12') Four	1232/1496 cc inline 4	(1934-1937)
Triumph Gloria ('6' / '6/16') Six	1476/1991 cc inline 6	(1934-1935)
Triumph Gloria 14	1496/1767 cc inline 4	(1937-1938)
Triumph Dolomite 8	1990 cc inline 8 (DOHC)	(1934)
Triumph Dolomite Vitesse 14	1767/1991 cc inline 4/6	(1937-1938)
Triumph Dolomite 14/60	1767/1991 cc inline 4/6	(1937-1939)
Triumph Dolomite Roadster	1767/1991 cc inline 4/6	(1937-1939)
Triumph 12	1496 cc inline 4	(1939-1940)

Modele powojenne	Silnik	Lata produkcji
Triumph 1800 Saloon	1776 cc inline 4	1946–1949
Triumph 1800 Roadster	1776 cc inline 4	1946–1948
Triumph 2000 Saloon	2088 cc inline 4	1949
Triumph 2000 Roadster	2088 cc inline 4	1948–1949
Triumph Renown	2088 cc inline 4	1949–1954
Triumph Mayflower	1247 cc inline 4	1949–1953
Triumph TR1 / 20TS	2208 cc inline 4	1950
Triumph TR2	1991 cc inline 4	1953–1955
Triumph TR3	1991 cc inline 4	1956–1958
Triumph TR3A	1991 cc inline 4	1958–1962
Triumph TR3B	2138 cc inline 4	1962
Triumph Italia	1991 cc inline 4	1959–1962
Triumph TR4	2138 cc inline 4	1961–1965
Triumph TR4A	2138 cc inline 4	1965–1967
Triumph TR5	2498 cc inline 6	1967–1969
Triumph TR250	2498 cc inline 6	1967–1969
Triumph GT6	1998 cc inline 6	1966–1971
Triumph Dove GTR4	2138 cc inline 4	1961-1964
Triumph TR6	2498 cc inline 6	1969–1976
Triumph TR7	1998 cc inline 4	1974-1981
Triumph TR8	3528 cc V8	1979-1981
Triumph Spitfire 4 (Spitfire Mk I)	1147 cc inline 4	1962–1965
Triumph Spitfire Mk II	1147 cc inline 4	1965–1967
Triumph Spitfire Mk III	1296 cc inline 4	1967–1970
Triumph Spitfire Mk IV	1296 cc inline 4	1970–1974
Triumph Spitfire 1500	1493 cc inline 4	1974–1980
Triumph GT6	1998 cc inline 6	1966–1973
Triumph Herald	948 cc inline 4	1959–1964
Triumph Herald 1200	1147 cc inline 4	1961–1970
Triumph Herald 12/50	1147 cc inline 4	1963-1967
Triumph Herald 13/60	1296 cc inline 4	1967–1971
Triumph Vitesse 6	1596 cc inline 6	1962–1966
Triumph Vitesse Sports 6 (wersja amerykańska Vitesse 6)	1596 cc inline 6	1962–1964
Triumph Vitesse 2-litre i Vitesse Mark 2	1998 cc inline 6	1966–1971
Triumph 1300	1296 cc inline 4	1965–1970
Triumph 1300 TC	1296 cc inline 4	1967–1970
Triumph 1500	1493 cc inline 4	1970–1973
Triumph 1500 TC	1493 cc inline 4	1973–1976
Triumph Stag	2997 cc V8	1971–1977
Triumph Toledo	1296 cc inline 4	1970–1978
Triumph Dolomite 1300	1296 cc inline 4	1976–1981
Triumph Dolomite 1500	1493 cc inline 4	1976–1981
Triumph Dolomite 1500 HL	1493 cc inline 4	1976–1981
Triumph Dolomite 1850	1850 cc inline 4	1972–1976
Triumph Dolomite 1850 HL	1850 cc inline 4	1976–1981
Triumph Dolomite Sprint	1998 cc inline 4	1973–1981
Triumph 2000	1998 cc inline 6	1963–1975
Triumph 2.5 PI	2498 cc inline 6	1968–1977
Triumph 2500 TC & S	2498 cc inline 6	1974–1977
Triumph Acclaim	1335 cc inline 4	1981–1984